Filozofia qigong swoje korzenie ma w okresie przypadającym na XV w. p.n.e. Już wówczas uważano, że doskonalenie energii poprzez odpowiednią aktywność fizyczną może powodować dłuższe i zdrowsze życie. Ćwiczenia mają za zadanie harmonizowanie systemu energetycznego osoby je wykonującej, a tym samym chronić, lub przywracać zdrowie.

Rozwój leczniczego Qigong datuje się na czasy współczesne, początek ubiegłego stulecia. Różne szkoły qigong kładą akcent na odmienne efekty i wskazania do korzystania z tej metody aktywności jako formy leczenia, niemniej zawsze podstawą zachowania zdrowia jest prawidłowa postawa ciała i ruch.

Należy podkreślić, że lecznicze możliwości qigong wykorzystywane są w krajach azjatyckich również w ramach praktyk klinicznych. Po raz pierwszy te metodę leczenia pacjentów cierpiących na nadciśnienie, cukrzycę, choroby wątroby czy gruźlicę w warunkach klinicznych zastosował Hu Tao Zhen. Do dnia dzisiejszego uznawany jest za ojca leczniczego quigong.

Podział Qigong
Filozofia i praktyka quigong dzieli się na dwie kluczowe gałęzie:
- quigong lecznicze (zhi liao gong),
- ćwiczenia profilaktyczne (bao jian gong).

Zastosowanie metod leczniczych wymaga postawienia diagnozy opartej na tradycyjnej medycynie chińskiej. Qigong lecznicze wymaga codziennych, kilkugodzinnych treningów. W chińskiej praktyce terapeutycznej trwają one w zależności od choroby nawet kilka tygodni. W Europie takie wykorzystanie terapeutycznych właściwości qigong nie jest tak rozpowszechnione.
Ciekawostką jest, że ćwiczenia pozwalające na utrzymanie zdrowia i dobrej kondycji fizycznej przynoszą bardzo szybkie pozytywne efekty rozumiane przede wszystkim jako spadek ciśnienia tętniczego krwi, ustąpienie dolegliwości bólowych z układu mięśniowo-szkieletowego, czy problemów trawiennych.

Kto nie może praktykować qigong?
Zasadniczo qigong to ćwiczenia, które mogą być wykonywane w każdym stanie zdrowia, nawet przez osoby, które z różnych powodów są częściowo unieruchomione lub nawet leżące. Osoby słabsze powinny ćwiczyć na tyle ostrożnie, by nie wykorzystać całości swoich zasobów energetycznych. Qigong jest polecany również dla pacjentów w stanie terminalnym, ponieważ pozwala im spokojnie wkraczać w ciszę, najpierw wyciszając umysł, później ciało. Qi pełni role medium między duchem a ciałem, dlatego podążanie ducha w stronę ciszy dzięki wpierającym ćwiczeniom relaksacyjnym, pozwala również na spokojne zatrzymanie serca.

Qigong dla umysłu – medytacja
Praktyka nazywana bywa ćwiczeniami kontemplacyjnymi lub medytacją w ruchu, bowiem istotą ćwiczeń jest nie tylko rozluźnienie ciał, lecz przede wszystkim umysłu. Już samo powolne wykonywanie ruchów pozwala umysłowi wyciszyć się i zrelaksować. Osoby bardziej zaawansowane w praktykach mogą wykorzystywać różnorodne medytacje dla wzmocnienia pozytywnych efektów ćwiczeń.

Zalety praktykowania qigong
Ćwiczenia qigong powodują wiele pozytywnych efektów, które uzależnione są przede wszystkim od długości okresu, w których ćwiczenia są wykonywane. Osoby, które praktykują krótko zazwyczaj doświadczają przyjemnej relaksacji oraz zyskują podstawy wiedzy o chińskiej sztuce samodoskonalenia.

Osoby, które praktykują rok i dłużej zyskują dostęp do swojego systemu energetycznego, co pozwala im na osiągnięcie równowagi psychicznej i zachowanie zdrowia fizycznego. Qigong bardziej, niż inne praktyki, wymaga regularności. Ćwiczenia muszą być wykonywane codziennie.