
Energia Drewna to wzrost, ruch i ekspansja. Od chwili zakiełkowania jest w nieustannym ruchu, zawsze rośnie i przekracza granice. Możesz spróbować otoczyć las płotem, ale trudno jest zatrzymać jego rozrost. Drewno znajdzie sposób. Jeśli nie jest otoczone przez mocne granice, z łatwością przejmie kontrolę. Zrównoważone Drewno jest odkrywcą granic, jest bardzo energiczne, ciekawskie i kocha przygody. Jest ucieleśnieniem natury Drewna w ekosystemie.
James jest doskonałym przykładem dziecka Drewna. Jego matka mówi: „Od chwili, w której nauczył się raczkować, wyda- je się że ciągle gdzieś pędzi. Wkrótce po raczkowaniu opanował wspinanie się po schodach i wychodzenie z łóżeczka. Szybko zorientowaliśmy się, że nie możemy go spuszczać z oczu, zawsze się w coś pakował.”. Mama Jamesa jest w typie Metalu, co znaczy, że jest bardziej cicha i powściągliwa niż on. Dlatego też nadążanie za Jamesem było dla niej wyczerpujące.
Już we wczesnym dzieciństwie dziecko Drewna często powtarza „ja to zrobić”. Uwielbia samodzielnie odkrywać, jak wszystko działa. Kiedy znajdzie sobie jakiś cel, znajdzie też sposób, by go zrealizować, na przykład przez wejście na krzesło, żeby dosięgnąć słoika ciasteczek na kuchennym blacie. Niemowlęta i małe dzieci Drewna są bardzo aktywne, ruchliwe, ciągle się przemieszczają. Ciekawość skłania je to badania otoczenia i robienia rzeczy, których nie powinny. To te dzieci, które wcześnie uczą się pełzać, od-krywcy, dzieci, które krzyczą, kiedy próbujesz je zapiąć w foteliku samochodowym. Wszelkie zamki i blokady to dla nich zaledwie wyzwania, które można pokonać.
Dorastające dziecko Drewna nadal jest aktywne. Jego dobrze rozwinięta koordynacja ruchowa czyni je urodzonym atletą, a zamiłowanie do konkurencji przyciągnie je do sportów zespołowych i wywoła chęć wygrywania. Jako urodzony przywódca często będzie kapitanem drużyny a inne dzieci będą brać z niego przykład. Bez względu na okoliczności, będzie potrzebowało aktywności fizycznej, żeby poradzić sobie z energią i uczuciami i utrzymać równowagę.
Ciekawość i chęć rozpracowywania, jak rzeczy działają, często prowadzi do wczesnych prób przedsiębiorczości. Dziecko Drewna ma wysoki poziom motywacji i może wcześnie założyć swój własny biznes, na przykład sklepik z lemoniadą albo koszenie trawy. Ciekawość może też skłonić je to ciągłego kwestionowania rodziców i nauczycieli. Dziecko Drewna lubi stawiać wyzwania samemu sobie i przesuwać własne granice, jest też ciekawe, jak mocne są granice autorytetów.
Stojąc przed wyzwaniem, z którym nie może się uporać, dziecko Drewna często reaguje frustracją i złością. Jego nastroje są bardziej zmienne niż u dzieci z innymi Dominującymi Żywiołami. Jest przyzwyczajone do tego, że wszystko mu łatwo przychodzi, więc jest mu szczególnie trudno, kiedy nie może czegoś zrozumieć. Zdarza mu się wtedy odreagowywać na najbliższych. Dziecko Drewna o nieustępliwej naturze może ulec frustracji, jeśli rzeczy nie idą tak, jak tego oczekuje, kłócić się o najmniejsze szczegóły, dopóki rodzice nie ustąpią. Pozytywna dyscyplina i stanowcze ustalenie granic może zapobiec dominacji całej rodziny przez dziecko Drewna.
Kiedy dziecko Drewna jest wytrącone z równowagi, może sprawiać wrażenie dzikiego i nieokiełznanego. Rodzice mogą mieć problemy z narzuceniem mu dyscypliny, może też być zbuntowane przeciwko nim. W ekstremalnych przypadkach posuwa się nawet do przemocy fizycznej. W szkole może mieć problemy z usiedzeniem na miejscu, z przestrzeganiem zasad i czekaniem na swoją kolej. Wytrącone z równowagi Dzieci Drewna mogą otrzymać diagnozę zespołu nadpobudliwości z deficytem uwagi (ADHD) lub zaburzenia opozycyjno-buntowniczego (ODD).
Jeśli chodzi o archetyp budowy fizycznej dziecka Drewna, to może ono być wysokie i szczupłe, albo niskie i krępe, ale zawsze jest umięśnione. Jego twarz jest zazwyczaj wąska i długa, można ją opisać jako prostokątną z wydatną szczęką i wypukłym czołem.
David jest nieustannie w ruchu, to wcielenie dziecka Drewna. Jego mama i tata mówią, że choć jest intensywnym dzieckiem, to przynosi rodzicom wiele radości swoją odwagą i pełnym zaangażowaniem we wszystko co robi. Intensywnie kocha, współzawodniczy, nawet śpi. Jego mama mówi: „Szybko się zorientowaliśmy, że musimy stanowczo, ale i z miłością ustalić granice, żeby był bezpieczny i pod naszą kontrolą.” Ponieważ ma mocne własne zdanie, rodzice pozwolili mu na to, by pytał, dlaczego podejmują pewne decyzje, z którymi się nie zgadza. Może też podać kontrargument, ale nie wolno mu się wykłócać, jeśli decyzja jest ostateczna.
Źródło: Tradycyjna Medycyna Chińska. Poradnik dla rodziców Zachodu. Jak zrozumieć wyjątkowe potrzeby naszych dzieci i uzdrowić je od wewnątrz., Robin Ray Green