Do najbardziej poznanych medycznych właściwości cordycepsu chińskiego należy wzrost fizycznej wytrzymałości. Kordycepina jest skuteczna w zwalczaniu wszelkiech odmian bakterii, które uodporniły się na inne antybiotyki. Udokumentowano, że kordyceps chiński wzmacnia mechanizm wewnętrznej równowagi i tym sposobem usprawnia wykorzystywanie tlenu.
Liczne publikacje wykazują korzystne działanie kordycepsu chińskiego na zakłócenia pracy serca, na przykład arytmię i chroniczną niewydolność. Cztery publikacje dowiodły użyteczności kordycepsu chińskiego w obniżaniu ogólnej ilości cholesterolu i trójglicerydów oraz zwiększaniu ilości HDL (dobrego cholesterolu).

Termin „kandydoza” dla wielu osób brzmi enigmatycznie i nie kojarzy się groźnie. Dużo bardziej niepokojąca wydaje się być polska nazwa tej choroby – drożdżyca. Dolegliwość ta wywoływana jest przez grzyby z rodziny Candida, których wybrane gatunki tworzą naturalną część ludzkiej mikroflory jelit. Jak to się dzieje, że grzyb, który mieści się w jelitach większości osób jest przyczyną poważnych chorób? W znacznej mierze powodem występowania różnych odmian kandydozy jest obniżenie skuteczności działania układu immunologicznego człowieka. Na szczęście istnieją efektywne sposoby wspomagania terapii eliminowania drożdżycy, takie jak np. Fohow Oral Liquid.

Początków tradycyjnej medycyny chińskiej doszukiwać możemy się już 2.000 lat przed naszą erą – można zatem powiedzieć, że doświadczenie azjatyckich lekarzy jest ogromne. Medycyna wschodnia znacząco różni się od praktyk stosowanych na zachodzie – chiński lekarz za cel przyjmuje nie tylko leczenie fizycznych objawów choroby, ale skupia się również na emocjonalnych, duchowych i umysłowych przyczynach problemów. Przez tysiące lat medycy ze wschodu odkryli wiele skutecznych sposobów oraz metod zwalczania chorób? Czy zatem można sięgnąć po nie, gdy dopada nas jedno z najpopularniejszych kłopotów ze zdrowiem – przeziębienie?

Mrówki górskie mają stabilną strukturę genetyczną o największej zdolności do adaptacji i przetrwania - świadczy o tym fakt, że mrówki zachowane w bryłkach bursztynu sprzed stu milionów lat niewiele zmieniły się w tym okresie.